Strona główna | ProduktyTechnologia Nanosieci Kwarcowych

Technologia Nanosieci Kwarcowych

Farby na bazie żywic silikonowych od momentu wprowadzenia w latach osiemdziesiątych są uważane za bardzo łatwe w zastosowaniu. Dzięki doskonałym właściwościom fizyczno – budowlanym, stanowią też skuteczną ochronę dla budynków, a ponadto okazały się bardzo odporne na zanieczyszczenia ze względu na prawie nie występującą termoplastyczność.

Przykład zastosowania farby opartej na technologii nanosieci kwarcowych Amphisilan NQG
Fot. Caparol


Hydrofobowe właściwości farb zostały osiągnięte pomimo dużej porowatości powłoki poprzez wykorzystanie żywic silikonowych. Hydrofobowość można przy tym zwiększać lub zmniejszać stosując dobór odpowiednich komponentów. Należy jednak pamiętać, że zbyt hydrofobowa powłoka odznacza się większą kleistością, a tym samym jest bardziej podatna na zanieczyszczenia. Dlatego firma Caparol od lat specjalizuje się w hydrofobowości kapilarnej, by uniknąć efektu zbyt dużej hydrofobowości powierzchniowej. Oprócz zawartości żywicy silikonowej skuteczna powłoka powinna zawierać także dyspersję tworzywa sztucznego, której ilość nie została jednak dokładnie zdefiniowana. Dyspersja ta jest potrzebna w celu uzyskania wystarczającej przyczepności powłoki do podłoża. Sama żywica silikonowa jej nie zapewnia, a także nie skutkuje powstaniem powłoki odpornej na wpływy atmosferyczne. Jednak w przypadku farb na bazie żywic silikonowych o doskonałych właściwościach fizyczno-budowlanych i odpornych na zanieczyszczenia udział żywicy silikonowej jest przeważający.

Przez ponad 20 lat wywarzona receptura farb fasadowych na bazie żywic silikonowych zapewniała minimalną skłonność do zanieczyszczania się tego rodzaju powłok. Jednak wraz z rozwojem technologii w dziedzinie chemii budowlanej wypracowano takie połączenia spoiw organicznych i nieorganicznych, które idealnie wykorzystują zalety obydwu systemów. Powstaje przy tym trójwymiarowa struktura sieciowa z nieorganicznych cząsteczek kwarcu i dyspersji organicznej, przy czym cząsteczki kwarcu łączą się na zasadzie dyspersji polimerowej. Technologia nanosieci kwarcowych NQG (Nano-Quarz-Gitter), wykorzystuje te zalety zapewniając powłokom dużą trwałość użytkową oraz większą czystość i żywotność kolorów.


Fot. Caparol

Dodatkową zaletę technologii NQG stanowi hydrofilowość powłoki. Dzięki szybkiemu wysychaniu powierzchni na fasadach zostaje ograniczony rozwój mikroorganizmów. Jednak porost powłoki mikroorganizmami zależy przede wszystkim od przeciętnej rocznej wilgotności, a nie od szybkości wysychania. Dlatego należy dodatkowo stosować specjalistyczne preparaty chroniące fasady przed rozwojem mikroorganizmów. Firma Caparol poleca wypróbowany środek ochronny ThermoSan. Najważniejszą różnicą w stosunku do dyspersyjnych farb silikatowych jest odporność nowej technologii na kredowanie. Ze względu na organiczne wiązanie cząstek mineralnych spoiwo w postaci nanosieci kwarcowych NQG jest znacznie bardziej wytrzymałe. Technologia NQG zapobiega także lekko mlekowatemu zabarwianiu zawilgoconych spoiw organicznych. Spoiwo w postaci nanosieci kwarcowych odznacza się lepszymi właściwościami przeciwpożarowymi (nie ścieka kroplami podczas palenia), co jest szczególną zaletą w przypadku tynków wykonanych w tej technologii. Suche fasady z jednej strony chronią podłoże przed szkodami mrozowymi, z drugiej – przed przedwczesnym zanieczyszczeniem, a niejednokrotnie także przed przedwczesnym zaatakowaniem przez mikroorganizmy. Ponadto nowa generacja farb dzięki mineralnej sieci kwarcowej i organicznemu spoiwu dyspersyjnemu odznacza się bardzo dobrą przyczepnością do tynku mineralnego oraz starych farb lub tynków emulsyjnych, silikonowych i silikatowych.

Źródło: Tynki, nr 3 (12) 2011

CZYTAJ WIĘCEJ

Farby Tikkurila Finngard Nanoprimer i Finngard Nanoclear - nanotechnologiczne zabezpieczenie elewacji



DODAJ KOMENTARZ
Wymagane: Zaloguj się aby dodać komentarz > Zaloguj się
PREZENTACJA FIRM
Festool
TEMAT MIESIĄCA
Mamy 30 lat na modernizację wszystkich budynków. Czy Polska na tym skorzysta?

Zgodnie z założeniami nowej dyrektywy, państwa członkowskie UE muszą opracować długoterminową strategię renowacji budynków, zarówno publicznych jak i prywatnych. Plan jest taki, by do 2050 roku wszystkie budynki w Polsce były budynkami o niemal zerowym zużyciu energii (tzw. standard nZEB). Założone plany powinny zawierać także cele pośrednie, które zrealizujemy w latach 2030 i 2040. Czytaj więcej